Nuk ka mallra të këqija për një shitës të mirë. Edhe për presidentin e Serbisë, pas dhjetë vitesh si “përparimtar” në pushtet, duket se nuk ka më një histori që nuk mund t’ia shesë mazhorancës. E fundit në seri është përgjigja e famshme e KFOR-it për kthimin e ushtrisë serbe në Kosovë.
Kërkesa KFOR-it i është dërguar më 15 dhjetor, në mes të barrikadave, kur publikut iu servua historia e situatës së paraluftës në Kosovë. U ngrit gatishmëria luftarake e të gjitha strukturave të sigurisë, u dërguan obusët (artileria e rëndë) në vijën kufitare, kryeministri i Kosovës u quajt i çmendur…
Kështu shkruan gazeta e pavarur serbe, “Danas”.
Tutje kjo gazetë në mënyrë kronologjike shkruan se si veproi Vuçiqi në situatën që vetë e tensionoi në Kosovë.
Dhe më pas kërkesa fillestare për zbatimin e plotë të Marrëveshjes së Brukselit dhe formimin e Asociacionit të komunave me shumicë serbe u ndryshua menjëherë në “ne morëm konfirmimin se ilaçet i ishin dorëzuar policit serb të ndaluar” dhe një premtim për respektimin e garancive të dhëna kohë më parë për pamundësinë e shkuarjes së Forcës së Sigurisë së Kosovës në veri pa miratimin e KFOR-it.
Në thelb, pikërisht atëherë kur votuesi mesatar serb harroi kërkesën spektakolare për kthimin e ushtrisë serbe në Kosovë, të cilën, sipas progresistëve, askujt para Vuçiqit nuk iu lejua ta bënte (që kur Boris Tadiq ishte ministër i Mbrojtjes në vitin 2004) – Arriti përgjigja e KFOR-it. Në ditën e Krishtlindjes, kur Vuçiq nuk ishte në zyrën e tij, pasi që ai udhëtoi për në Hilandar, zarfi nga KFOR-i i shkoi në Presidencë.
Dhe askush nuk lejohet të hapë postën e tij shtetërore, as kryeministri, as ministri i Mbrojtjes, i cili me vokacion duhet të jetë ai që merret me këtë çështje. Për ata që nuk e njohin zinxhirin shtetëror, presidenti merr komandën e plotë të forcave të armatosura vetëm në gjendje lufte.
Si t’i mbajmë votuesit në pezull? Unë do t’ju them nesër!
Epo, të premten ka dalë lajmi se më në fund ka ardhur përgjigja e KFOR-it, por se për shkak të mungesës së presidentit, siç kanë shpjeguar mediat tabloidike, do të duhet të prisnim një javë që ai të na thotë se çfarë shkruante në letrën e KFOR-it. Parimi i vjetër: “Si të mbash një budalla pezull – do ta them nesër”, ishte edhe një herë i suksesshëm me votuesin mesatar serb. Është përdorur për herë të parë në vitin 2016 me “Të them të hënën kush e vrau këngëtarin në Borçë”, por sigurisht që kur votoni partinë time në zgjedhjet e së dielës dhe që atëherë është përdorur me i njëjti efekt në variante të ndryshme të “Do të tregoj atë që kam biseduar me Gjilasin” tek “Do t’ju informoj në 48 orët e ardhshme për vendimin për sanksionet ndaj Rusisë”.
Me realitetin e tij politik të përditshëm, ai arriti të lodhë plotësisht edhe opozitën, opinionin intelektual, madje edhe median e pavarur, pasi praktikisht askush nuk i kushtoi vëmendjen e duhur maskaradës së re.
Shpërndaje në
SONDAZH
Loading ...
