“Vriti të gjithë…”: Rrëfimi i pazakontë i ish-agjentit të CIA-s

Ish-agjenti greko-amerikan, John Kiriakou i konsideruar si Whistleblowrs pasi denoncoi  përdorimin e torturave të CIA-s në burgjet sekrete flet në një intervistë të gjatë për rrezikun me të cilin përballet demokracia dhe publiku nga operacioniet e pakontrolluara të shërbimeve të sigurisë, presidencën Trump dhe përplasjet në Lindjen e Mesme

Është një ndjesi e pakëndshme kur dëshmitarët e interesit publik të quajtur Whistleblowrs, të cilët priren nga vlerat e tyre morale dhe nevoja për transparencë dhe drejtësi, të mund të instrumentalizohen kaq lehtë?

“Në të vërtetë, ekziston rreziku që ata të përdoren. Kur bëra lëvizjen time, e majta më donte sepse zbulova programin e torturave, dhe e djathta më dashuroi sepse i thashë popullit amerikan “shikoni se çfarë u bëjmë këtyre njerëzve”. Por nuk ishte ky mesazhi im..

Mesazhi im ishte “kujdes, ka një program të paligjshëm që duhet të ndalet”. Por kur një dëshmitar del publikisht, njerëzit fiksojnë atë që duan të dëgjojnë.

Nga ana tjetër, më duhet të ju them se qytetarët amerikanë, të cilët nuk respektojnë dëshmitarët e interesit publik, thjesht i vlerësojnë  ata si “spiunë”. Por ekziston një përkufizim ligjor për njoftuesit e bilbilave. Ata janë ata që nxjerrin në dritë fakte të korrupsionit, keqmenaxhimit, mashtrimit, paligjshmërisë ose kërcënimeve për shëndetin dhe sigurinë publike.

Nëse shoh një oficer policie duke goditur dikë dhe duke filmuar dhe informoj autoritetet, kjo nuk do të thotë se unë jam spiun. Përkundrazi, do të thotë që ashtu si qytetarët e tjerë, edhe policia duhet t’u nënshtrohet të njëjtat ligjeve. Fatkeqësisht, shumica e amerikanëve nuk e kuptojnë atë, kështu që qeveria i burgos shumicën e tyre si unë. Gjithë makineria shtetërore bie mbi ne … “.

Çfarë është ajo që shtyn njerëz si ju t’i hedhin të gjitha në erë?

“Është një gazetar izraelit, Eyal Press, i cili ka shkruajtur një libër me titull ‘Souls Beautiful”. Ai i referohet katër dëshmitarëve të interesit publik (Whistleblowers) dhe rolit të tyre në histori. Ai arrin në përfundimin se  Dëshmitarët e tillë, nga pikëpamja psikologjike, kanë një sens jashtëzakonisht të lartë të së drejtës dhe të gabuarës.

Nuk ekziston hije e ndërmjetme, gri në kokën e tyre. Shumica e njerëzve nuk i shohin gjërat në këtë mënyrë, d.m.th., bardhë e zi, ata shohin shumë gri në mes.

Dëshmitarët e interesit publik megjithatë, nuk e shohin këtë nuancë. Një përfundim tjetër që Eyal Press konkludon për njerëz si unë është se ata kurrë nuk rigjejnë punë në fushën e tyre, dhe ata kurrë nuk fitojnë para sërish.

Kështu që ju e kuptoni se sa i madh është rreziku dhe sa i madh është vendimi për t’u bërë Ëhistlebloëer, të vendosni të merrni bilbilin dhe vini alarmin (Whistle = bilbil). Mendoni për madhësinë e veprimit kundër presidentit amerikan. Në këtë moment jeni mbaruar … Ju duhet të besoni se ajo që ju jeni duke bërë është e drejtë “.

Në ç’masë keni qenë në dijeni të veprimit tuaj?

“Në një moment në fillim të aventurës time falënderova avokatët e mi, të cilët merreshin vetëm me raste të dëshmitarëve të interesit publik, sepse nuk mendoja se unë i përkas asaj kategorie.

“Por ata më kundërshtuan duke më thënë se sigurisht që ju i përkisja kësaj klase. Daniel Ellsberg – Ellsberg u bë me famë botërore në moshën 40 vjeç (1971) kur zbuloi për mediat amerikane Pentagon Papers, studime dhe planifikime në lidhje me luftën në Vietnam.

Snowden e dinte saktësisht se çfarë po bënte dhe çfarë do të ndodhte me të përpara se të bënte denoncimet dhe unë ju siguroj se kjo kërkon guxim të madh. Nëse nuk do të ishte për Snoëden, ne nuk do kishim idenë se në çfarë mase ata na përgjojnë.

Shumë në SHBA e quajnë Snowden një tradhëtar që gjeti strehim në Rusi.

“Jo, kjo është ajo që thonë amerikanët e painformuar. Ai ishte në një fluturim tranzit për në Moskë për në Ekuador dhe John Kerry anuloi pasaportën e tij. Kerry e la në Moskë “.

A mund të më jepni përkufizimin e spiunazhit?

Është e thjeshtë, të rekrutoni agjentë për të vjedhur sekretet e shteteve të tjera

Por ajo që ne zbulojmë është se shërbimet e inteligjencës përgjojnë sekretet e qytetarëve të tyre.

“Ky është një krim, një veprimtari shumë e rëndë kriminale ndaj qytetarëve. Merrni SHBA për shembull. Kur u rekrutova në CIA apo NSA (Agjencia e Sigurisë Kombëtare) nuk lejohej për asnjë arsye të përgjoheshin biseda telefonike ose të monitoroheshin e-mailet e qytetarëve amerikanë. Mund të kishte ndodhur 10 deri në 12 herë në vit dhe kur ndodhte gjithçka ishte ngrirë. Ata duhej të raportonin në Kongres dhe të kërkonin falje për gabimin që kishin bërë dhe të siguronin se do të ndërmerrnin veprime për të mos u përsëritu më, kërkonin falje nga Shtëpia e Bardhë, pastaj fshinin procesverbalet.

Sot ata po bëjnë të kundërtën ose ta them më mirë është e vetmja gjë që bëjnë. Ata përgjojnë çdo qytetar amerikan pa dallim, burra, gra dhe fëmijë. Ata dëgjojnë gjithçka, shohin çdo e-mail dhe i ruajnë përgjimet në objekte të mëdha të vendosura në shkretëtirën e Utah.. Ata kanë kompjuterë me hapësirë ëtë mjaftueshme ruajtjeje për 500 vjet! Pse po e bëjnë këtë? Jo vetëm që është kundër ligjit, por është edhe kundër statutit të NSA.

Është më mirë të vuash një sulm terrorist sesa të heqësh dorë nga të drejtat tona civile dhe politike….?

Kur u krijua NSA statuti i saj ishte i qartë, nuk lejohej të përgjonte amerikanët. Tani kjo po ndodh edhe në shtetet e tjera. Britania po përgjon qytetarët britanikë, francezët po bëjnë të njëjtën gjë, gjermanët po bëjnë të njëjtën gjë. Kjo është një shkelje e të drejtave të qytetarëve tanë dhe lirisë sonë. Është e paligjshme dhe shkelësit duhet të shkojnë para drejtësisë “.

Por ekziston një justifikim, dhe kjo ka të bëjë me ndalimin e akteve terroriste për sigurinë e qytetarëve.

“Është më mirë të vuash një sulm terrorist sesa të heqim dorë nga të drejtat tona individuale dhe politike. Unë preferoj që të jem i sulmuar nga terroristët sesa të privohem nga të drejtat e mia

”.Tani që po flasim janë duke na përgjuar?

“Absolutisht”

Çfarë ndikimi mund të ketë kjo tek unë?

Asgjë për ju, ju bëni punën tuaj si gazetar. Por NSA ka arritur të infiltrojë në Skype përmes të cilit ne tani po komunikojmë. Ajo është indiferente për atë që po pysni ju, interesohet për ato që do them unë, pasi kritikoj CIA-n, Shtëpinë e Bardhë dhe Pentagonin

Ju keni qenë një zyrtar i lartë i CIA-s dhe ajo që bëtë ishte vërtet heroike. Por ju po shërbenit në një agjenci që ka vepruar gjithmonë në kufijtë legjitimitetit dhe shpesh e tejkalonte këtë kufi. Ka ndërhyrë gjithmonë në shtete dhe qeveri, ka qenë e përfshirë në grushte shteti dhe unë mund të pyes, a e dini se ku keni shkuar në punë?

“Do t’ju përgjigjem. Unë u bashkova për herë të parë me CIA-n kur isha 25 vjeç dhe atëherë me të vërtetë mendoja se ne ishim të mirët. Unë me të vërtetë mendoja se do t’i shërbeja vendit tim dhe vërtet doja të isha një nga ata që kontribuonin për të qenë të  sigurt. Unë kisha vlerat e mia morale dhe mendoja se mund të bëja gjënë e duhur përmes këtij shërbimi.

Së dyti, dy vjet pasi u punësova nga CIA, Bill Klinton u bë president i Shteteve të Bashkuara dhe filloi atë që u quajt një “pastrim” në CIA. Ai kërkoi që të gjitha dosjet e punonjësve të CIA-s të kontrolloheshin, dhe nëse do të kishim rekrutuar ndonjë agjent i cili më parë kishte kryer një shkelje të të drejtave të njeriut, atëherë ai duhej të pushohej nga puna.

Dhe në të vërtetë, CIA pushoi një 1/3 e personelit të saj në të gjithë botën. Kjo më bëri të besoja që Bill Klinton po e merrte seriozisht çështjen e të drejtave të njeriut dhe më bëri të besoja se CIA do të ishte ndryshe. Do merrnin fund grushtet e shtetit, torturat etj..

Më thanë që detyra ime ishte të rekrutoja agjentë ose të vidhja sekrete dhe të përdorja këto sekrete për të hartuar analizat më të mira të mundshme për presidentin amerikan. Kështu duhet të ishin gjërat dhe sinqerisht kështu ishte nga viti 1993 deri më 11 shtator 2001. Sigurisht që vendi ishte përfshirë në luftëra absurde si Serbia për shembull.

Por gjithçka ndryshoi në 11 shtator 2001. Më 12 shtator, presidenti nënshkroi mandatinqë i lejonte CIA-s ndër të tjera të vriste njerëz,. Nuk kishim vrarë askënd që nga viti 1975. Tani ne mund të vrisnim këdo që donim, dhe sa të  donim, mjafton të përmendnim Al-Kaedën.

Që nga ajo ditë e dija që do të kishte probleme. Atëherë shërbimi vendosi të më dërgonte në Pakistan. Pak para se të largohesha u thashë lamtumirë kolegëve të mi në zyrë. Të gjithë më uruan të kthehesha  gjallë dhe jo në arkivol dhe gjithçka tjetër që tingëllon nga kjo lloj lamtumire.

Në një moment, shefi im më kapi mënjanë dhe tha: “Vriti të gjithë!” …. Ashtu thjeshtë “Vriti të gjithë …”. Pastaj mendova: ‘A kemi arritur vërtet në këtë pikë? Çfarë do të bëjmë tani? A do t’i vrasim të gjithë? ”

Po aq serioze  ishte edhe udhëheqja e CIA-s. E gjithë kjo më bëri të kuptoj se ky vend pune nuk ishte më për mua. Unë nuk u punësova për këtë. Unë u punësova për ta mbajtur vendin tim të sigurt, jo të vrisja, dhe të torturoja. Ishte koha për t’u larguar… ”.

Kur dhatë dorëheqjen nga CIA?

“Kam dhënë dorëheqjen në 4 shkurt 2004”.

Dhe sa kohë qëndruat në Pakistan?

“Gjashtë muaj”.

Mesa kam lexuar ju keni qenë shumë i suksesshëm në këto gjashtë muaj …

“Shumë i suksesshëm! Unë arrestova shumë njerëz, nuk më lejohet të zbuloj numrin e saktë.  Ne mbushnim aeroplanët me anëtarët e ndaluar të al-Kaidës dhe i dërgonim ata në Guantánamo

A keni  patur dijeni ditur atëherë për burgjet e padukshme në Evropë dhe gjetkë?

“Ato u krijuan ato para se të lija shërbimin. Ne kishim kapur Ebu Zubejdah, për të cilin mendonim se ishte numri 3  i Al-Kaedas. Një aeroplan i CIA-s zbarkoi atëherë në Pakistan dhe një burrë i veshur  i gjithi me të zeza doli dhe më tha: “Xhon, çfarë po bën këtu? ”. “ Kush je ti? ”u përgjigja.

Kur ai hoqi maskën pashë  ishte shefi im i dikurshëm në Uashington. “Çfarë po bën këtu?”, e pyeta sërish, duke ditur se kishte ardhur për të marr të burgosurin tim, por ai nuk e dinte se kush ishte dhe sigurisht më kërkoi që t’i tregoja.

“Më vjen keq por nuk më lejohet t’jua zbuloj”- i thashë dhe i kërkova që të më tregonte se ku po shkonte. “Nuk ka nevojë ta dish”- tha duke qeshur. “Nuk do të shkosh në Guantánamo?” e pyeta.  “Jo më “- u përgjigj.  Atëherë kuptova që kishte burgje sekrete. Ishte 24 Mars 2002. ”

Dhe në një moment ju mbrojtët njeriun që kapeni …

“Është e çmendur por e vërtetë. SHBA supozohet të jetë një vend i favorshëm. Jemi krenarë të themi se ne jemi më të mirë nga të gjithë, se ne i respektojmë të drejtat e njeriut … Por e gjithë kjo është marrëzi. Ose besojmë dhe zbatojmë të drejtat e njeriut ose jo. Ose jemi një shtet i favorizuar, ose ne nuk jemi. Pra, cila nga të dy është e vërtetë …? Ne nuk mund të kemi dy metra dhe dy pesha.

Ne e morëm këtë njeri (Ebu Zubejdah) nga rruga në Pakistan, e qëlluam  tre herë dhe e torturuam ashtu siç nuk mund ta imagjinosh. E sprovuan me mbytje ikonike  83 herë, i vunë pistoletën në kokë dhe e çuan në një pistë virtuale, e goditën, e futën në një arkivol dhe  i hodhën insekte dhe gjëra të tjera. Ata e çmendën. Çfarë idhje ka e gjithë kjo me të drejtat e njeriut? Ku është respekti ndaj ligjit?

Pra, pozicioni im është ky: Nëse ai është ideatori i sulmeve, siç pretendonte  CIA, atëherë uleni në bankën e të akuzuarve, por nëse ai nuk është dhe nuk keni ndërmend ta sillni para drejtësisë, atëherë duhet ta lironi, jo mund ta mbani në burg pa e akuzuar. Kjo nuk është demokraci, nuk ka asnjë lidhje me të drejtat e njeriut që predikojmë, dhe sigurisht që nuk ka asnjë lidhje me rregullat që duhet të zbatojë një shtet ligjor.

Shefen e sotme te CIA-s, e njihnit? Ju shpesh i jeni referuar si “Gina e përgjakshme”.

“Por po. Ajo e dinte se çfarë po ndodhte. Ka shumë gjak në duar, ka vrarë shumë njerëz, dhe ka porositur sulme të avionëve pa pilot. Gina është një nga agjentët më efektivë. Siç ju thashë më parë, ajo është e aftë në  punën e saj. Ka qenë përgjegjëse për burgjet sekrete dhe Guantánamon.

Një nga arsyet që ne e quajmë ashtu është sepse e dimë që  mori pjesë në një seancë torturash vetëm për hir të shfaqjes. Kjo është arsyeja pse ne e quajmë atë Gina e përgjakshme, sepse ajo e shijon atë ”.

Ju përshkruani gjëra të vështira që kanë ndodhur para presidencës Trump. Por urrejtja për presidentin aktual duket e madhe?

“Asnjëherë në historinë e SHBA nuk kemi pasur një president si Trump, ne kurrë nuk  kemi jetuar diçka t ngjashme më parë. Ju e dini se ka njerëz seriozë që mendojnë se Trump është i çmendur … “.

Nga ndryshonin presidentët e mëparshëm amerikanë?. Kush ishte presidenti kur ju denoncuat praktikën e torturës?

“Bush më i ri, por Obama më çoi në gjykatë”.

Kështu që ju nuk bëni dallime midis republikanëve dhe demokratëve …

“Jo, jo, ata janë e njëjta gjë dhe kjo është arsyeja pse ne urgjentisht kemi nevojë për një palë të tretë në SH.B.A

Por Obama, të paktën imazhi që ai ka lënë, është ai i një demokrati të vërtetë.

“Gjithçka është gënjeshtërt. Obama vrau më shumë sesa Bush … ”

E keni fjalën për sulmet e avionëve pa pilot.

Pikërisht. Bush i riu  vrau dy persona në muajin e fundit të tij si president. Obama vrau 424 njerëz në muajin e fundit të mandatit.  Supozohet që teknologjia po përmirësohet. Nëse ky është rasti, atëherë më pak njerëz duhet të vdesin. Por ju i shihni lajmet. Ne i hedhim në erë njerëzit që marrin pjesë në dasma, vrasim fermerët, i vrasim të gjithë, dhe kjo është gabim. Kjo është një pjesë e legjislacionit që u mbështet dhe u zgjerua nën presidencën e Barack Obamës “.

Pse Trump është demonizuar aq shumë, pasi  siç  po më thoni presidentët e tjerë nuk ishin më të mirë?

Po rezulton se në politikën e jashtme dhe aët të mbrojtjes dhe inteligjencës, Trump është më i mirë se të tjerët, sado e çmendur mund të tingëllojë kjo që po them. Gjatë fushatës së tij zgjedhore në vitin 2016, ai tha se dëshironte të tërhiqte trupat amerikane të vendosura në Afganistan dhe Irak. Mos harroni se Obama kishte mbajtur trupa në Afganistan dhe Irak, dërgoi trupa në Siri, përmbysi qeverinë në Libi dhe dërgoi trupa atje. Me pak fjalë, ai dërgoi trupa kudo, dhe pse?

Ai i dërgoi atje për të vrarë njerëz pa shpallje lufte, pa një rezolutë të Këshillit të Sigurimit të OKB-së. Kështu që ne nuk kishim punë atje, dhe ligjërisht askush nuk na dha të drejtën të jemi atje. Trump, në premtimet e tij zgjedhore tha se nëse ai bëhej president, ai do të urdhëronte kthimin e trupave amerikane. Sigurisht, gjatë rrugës, ai zbuloi se nuk ishte aq e lehtë, por ai nuk dërgoi trupa të reja në këto vende, përveç ndoshta në Arabinë Saudite, sepse u kërkua.

Tjetra me Trump është se ai dikur ishte një përkrahës i demokratëve dhe u bë republikan kur vendosi të kandidonte për  president. Duhet të kuptoni se thellë-thellë ai është tifoz i izolimit. Por ti më pyet pse e urrejmë këtu në Amerikë dhe unë i përgjigjem: Sepse është i çmendur (njeri i çmendur).

Politika që vijon nuk ka kuptim, po sulmon njerëzit në  nivel personal. A e dini se çfarë tha ai për dëshmitarin e pretenduar që e akuzon për ndërhyrjen në Ukrainë? Ju citoj: “Ju e dini se çfarë bënim në kohët e vjetra, kur ishim më të zgjuar, ndaj spiunëve që tradhtonin …” duke nënkuptuar se ata i ekzekutonin ata.  Ai në të vërtetë bëri thirrje për ekzekutimin e një zyrtari të CIA-s sepse mund të tregonte të vërtetën.

A u zgjodh Trump me ndihmën e rusëve? Pse demokratët insistojnë kaq fuqishëm në këtë pikë. Të gjithë prisnin që mbi këtë bazë të referonin presidentin amerikan.

“Demokratët janë aq të ngazëllyer që kanë këtë informacion të fundit dhe po avancojnë në këtë drejti, Presidenti thuhet se ka kryer një vepër, por nuk është e qartë nëse ai ka kryer një vepër. Sigurisht, ajo që bëri ishte budallallëk dhe mbase joetik, por nuk jam i bindur akoma që ai ka bërë shkelje.

Dhe nuk jam i sigurt nëse ata do të mund ta heqin nga presidenca. Për  të dalë në gjyq, ai duhet të shkojë në Senat, i cili ende është i dominuar nga republikanët. Sido që të jetë obsesioni i demokratëve me ndërhyrjen ruse në zgjedhjen e Trump, ka një shpjegim. Por para së gjithash dua ta dini për hir të transparencës që punoj për Sputnik kam një emision të përditshëm në radio (Loud and Clear). Asnjëherë, kurrë, dikush nuk më ka kërkuar ndonjëherë të them apo të mos them ndonjë gjë.

Jam i lirë të them atë që dua në emisionin tim. Për t’u rikthyer në atë që po flisnim  duhet të them se nuk ka asnjë provë që sugjeron që rusët të kenë qenë të përfshirë në çfarëdo mënyre në zgjedhjet e vitit 2016  për të ndihmuar në zgjedhjen e Donald Trump. Nuk ka asgjë! Nga ana tjetër ne nuk mund të injorojmë faktin që Trump ka thënë budallallëqe dhe jo vetëm kaq por ka bërë edhe marrëzira, por kjo nuk do të thotë se ishin rusët që e ndihmuan atë të zgjidhej.

Kjo është ajo që demokratët po e përsërisin, sepse nuk mund ta pranojnë faktin që në vitin 2016 ata emëruan si kandidat për presidencën personin më të keq të mundshëm në SH.B.A. që mund të qëndronte përballë D. Trump. Hillary Clinton ishte personi i vetëm në Amerikë që nuk mundi D. Trump. Edhe unë ose ju do të bënit më mirë sesa Klinton. Kështu që demokratët nuk mund ta pranojnë këtë”.

Nëse Trump është i paparashikueshëm  sa i përket politikës së tij, atëherë ai mund të jetë edhe i rrezikshëm? A duhet të kemi frikë nga një konflikt SHBA-Iran?

“Arabia Saudite do ta donte shumë, por nuk e besoj sepse Trump është frikacak, ai nuk dëshiron të spekulojë me faktin se vitin e ardhshëm  kemi zgjedhje Nga ana tjetër, iranianët janë të qartë dhe e kanë thënë. Nëse ata sulmohen nga Arabia Saudite ose SH.B.A., atëherë ata do të përgjigjen me forcën maksimale.

Arabia Saudite është pranë Iranit, karburantet e tyre janë një frymë larg. Një sulm i vogël Houthis në Aramco prishi 50% të prodhimit të Arabisë Saudite, dhe ne i pamë “prapaskenat” në ekonominë botërore, që zgjatën për disa ditë.

Pra, kush do të fillojë një luftë dhe  mbi çbazë? Në akuzat e Arabisë Saudite dhe Mohamed bin Salman që na kërkon të besojmë se Irani organizoi sulmin, pasi na kërkoi të besojmë se nuk ishte ai që urdhëroi vrasjen e Kashogit? Një gjë që kam thënë kohët e fundit për mediat amerikane ishte se pas këtij sulmi ishin militantët Houthi që kanë sulmuar 24 herë Arabinë Saudite në dy vitet e fundit. Vetëm se këtë herë ata ishin me fat, por kjo nuk do të thotë se ishin iranianët.

Qeveria e Jemenit lufton  në emër të Arabisë Saudite me Houthisët të cilët mbështeten nga Irani dhe të njëjtin lloj lufte ne e shohim në Siri ku Irani mbështet Asadin dhe Arabia Saudite mbështet Al Kaedan dhe organizatat e tjera të lidhura dhe SH.B.A. mbështet al-Kaedën dhe organizatat kurde. Është absurde.

Për Sirinë, çfarë mendimi keni?

“Unë nuk ndjek shkollën mbizotëruese të mendimit në lidhje me Sirinë. Unë jam një ortodoks i krishterë dhe kjo do të thotë diçka për mua, Bashar al-Asad është i vetmi që mbron të krishterët në vend. Ka të krishterë që janë anëtar të parlamentit dhe kabinetit qeveritar, dhe unë e di se të krishterët në Siri kanë jetuar në paqe për qindra vjet. Dhe pyes veten pse në Shtetet e Bashkuara Shtetet e Bashkuara mbështesin atë anë që po përpiqet të shfarosë komunitetin e krishterë.

Kjo nuk do të thotë në asnjë mënyrë se kërkoj falje në emër të familjes Asad, por nuk mund të jem jorealist. Mbështetja e sunitëve fondamentalistë dhe organizatave të tyre, al-Nusra ose Shteti Islamik do të çojnë në mënyrë të pashmangshme në shkatërrimin dhe vdekjen e çdo të krishteri në Siri. E vetmja mënyrë që gjërat të normalizohen është rrëzimi i Shtetit Islamik në Ildib dhe rusët nuk do të largohen pa e përfunduar këtë mision. Sirianët e dinë që mund të mbështeten te rusët dhe më pak te Irani.

SHBA ka vetëm 12,000 trupa që janë  vendosur në lindje për të luftuar Shtetin Islamik, por që në fakt janë pothuajse dekorative. Problemi është i dyfishtë.

Së pari, SH.B.A. është duke e armatosur Al Kaedën dhe duke e mbështetur atë financiarisht, dhe kështu edhe Turqia. Turqit e dinë urrejtjen që ata kanë ndaj kurdëve, por kurdët sirianë nuk janë kërcënim për Turqinë.

E tëra që ata duan janë të kenë territorin e tyre dhe të jetojnë paqësisht në të. Por ky territor është në kufirin me Turqinë. Kështu që unë besoj se kur rusët të nxjerrin Shtetin Islamik jashtë Ildibit, dhe kurdët të hedhin armët, atëherë nuk duhet të ketë asnjë justifikim që SHBA dhe Turqia të qëndrojnë atje “.

Si e kuptoni marrëdhënien e çuditshme të Rusisë me Turqinë?

Por kush mund ta kuptojë këtë marrëdhënie të çmendur! Rusët janë më pragmatikë se amerikanët. Për rusët do të thoja që mendojnë: “Le të bëjmë miq kur dhe ku mundemi dhe nëse këta miq blejnë armët tona aq më mirë”. Nga ana tjetër, marrëdhëniet e SHBA me Turqinë vitet e fundit kanë kaluar keq e mos më keq.

Për t’ju thënë të vërtetën nuk na pëlqen Turqia dhe aq më tepër Erdogan, sepse ai është islamist dhe ekstremist. Ju e dëgjuat në Kombet e Bashkuara … Ai po fliste për Izraelin dhe Bregun Perëndimor në vend që të merrej me vendin e tij dhe problemet me të cilat përballet.

Ai u përpoq të tregojë pavarësinë e tij dhe kjo është arsyeja pse bleu sistemet S400. Arabia Saudite ka bërë të njëjtën gjë, përveç se blen armë nga të gjithë, Kina, Rusia, Franca, Britania, në mënyrë që t’i bëjë të gjithë të lumtur dhe t’i grumbullojë ato në depo të mëdha.

Në fund të fundit, ajo përdor vetëm armë amerikane. Por turqit nuk janë e njëjta gjë sepse nuk kanë komoditetin financiar që ka Arabia Saudite, por për të tërhequr vëmendjen e  amerikanëve blenë këtë sistem”.