Gjykata e Apelit ka vërtetuar aktvendimin e Gjykatës Themelore në Prishtinë me të cilin ishin refuzuar kërkesat për hudhje të aktakuzës dhe kundërshtim të provave në gjykimin ndaj “Currit” dhe të tjerëve.
Në këtë rast, Ismet Osmani i njohur si “Curri”, Sami Nika, Ilir Bojku dhe Mentor Maqani pretendohet nga ana e organit të ndjekjes se kanë kryer veprat penale “Fajde” dhe “Detyrim”. Ndërkaq, i akuzuari Adil Thaqi ngarkohet me veprën penale “Mashtrim”, raporton “Betimi për Drejtësi.
Të akuzuarit e lartcekur, më 15 korrik 2022 ishin deklaruar të pafajshëm për veprat penale që u vihen barrë.
Pas deklarimit të tyre, gjykatësja e rastit Medie Bytyqi kishte kërkuar nga palët që në afat prej 30 ditësh të paraqesin kërkesat e tyre për hudhje të aktakuzës dhe kundërshtim të provave.
Ndërkaq, më 23 nëntor 2022, Gjykata Themelore në Prishtinë me aktvendim kishte refuzuar si të pa bazuara kërkesat e paraqitura nga mbrojtësit e të akuzuarve, avokatët Kosovare Kelmendi, Besnik Berisha, Naser Sopjani dhe Artan Qerkini.
Kundër këtij aktvendimi në afat ligjor kanë ushtruar ankesë në Gjykatën e Apelit të gjithë avokatët.
Sipas vendimit të Apelit, mbrojtësja e të akuzuarit Nika, avokate Kosovare Kelmendi, në ankesën e saj ka potencuar se nuk ka prova të mjaftueshme të cilat e mbështesin dyshimin e bazuar mirë dhe se provat në të cilat mbështetet aktakuza janë prova të nxjerra në mënyrë të kundërligjshme dhe si të tilla janë prova të pa pranueshme.
“Në kohën kur pretendohet se është kryer vepra penale nuk ka ekzistuar në kodin penal i cili ka qenë në fuqi asokohe”, thuhet në ankesën e avokates Kelmendi.
Ajo tutje ka propozuar që Gjykata e Apelit të hudhë si të paligjshme aktakuzën kundër të akuzuarit Nika.
Sipas vendimit mbrojtësi i të akuzuarit Thaqi, avokat Artan Qerkini, nuk ka theksuar shkeljet e aktvendimit të ankimuar, por ka propozuar që Gjykata e Apelit të aprovoj ankesën si të bazuar, të anulohet aktvendimi i ankimuar dhe të hudhet poshtë aktakuza.
Mbrojtësi i të akuzuarit Bojku, avokat Naser Sopjani, ka ushtruar ankesë për shkak të shkeljeve të dispozitave të kodit të procedurës penale dhe vërtetim të gabuar të gjendjes faktike, me propozim që e njëjta të aprovohet dhe të hudhet poshtë aktakuza e prokurorisë.
E po ashtu edhe avokati Besnik Berisha, i cili në këtë çështje mbron të akuzuarin Osmani, ka parashtruar ankesë për shkak të shkeljes së të drejtës kushtetuese mbi të drejtat e personit të akuzuar.
Sipas ankesës së avokatit Berisha, i njëjti ka kërkuar aprovimin e saj me arsyetimin se provat e kundërshtuara janë të kundërligjshme, të pa pranueshme dhe nuk ka prova të mjaftueshme për të mbështetur dyshimin e bazuar mirë se Osmani ka kryer veprën penale.
Në anën tjetër, Prokuroria e Apelit, me parashtresë ka propozuar që ankesat e avokatëve të refuzohen si të pabazuara, ndërsa aktvendimi i ankimuar të vërtetohet.
Gjykata e Apelit, më 29 dhjetor 2022, ka refuzuar si të pa bazuara ankesat e mbrojtësve dhe ka vërtetuar aktvendimin e gjykatës së shkallës së parë.
“Gjykata e Apelit e Kosovës pas shqyrtimit të shkresave të lëndës dhe vlerësimit të pretendimeve ankimore në ankesë, gjeti se ankesat janë të pa bazuara”, thuhet në vendim.
Sipas Apelit, pretendimet ankimore nuk janë të bazuara, sepse gjykata e shkalles se pare me aktvendimin e atakuar për hedhjen e aktakuzës është kujdesur sipas pretendimeve nga kundërshtimet që te vlerësoj në mënyre te drejtë dhe ka dhënë arsye të mjaftueshme se aktakuza ka prova të mjaftueshme për të mbështetur dyshimin e bazuar mirë.
Tutje, në vendim thuhet se gjykata e shkallës së parë ne aktvendimin e kundërshtuar, ka dhënë në mënyrë te zgjeruar arsye lidhur me dyshimin e bazuar, rreth provave të kundërshtuara dhe drejtë ka vërtetuar se ekzistojnë prova te mjaftueshme dhe të pranueshme.
“Duke u bazuar në provat të cilat gjenden në shkresat e lëndës se nga veprimet e përshkruara në aktakuze, tani ekzistojnë elementet qenësorë të veprave penale për të cilat është akuzuar i akuzuari dhe se ka prova te mjaftueshme që vërtetojnë dyshimin e bazuar mire se janë kryer veprat penale me te cilat ngarkohet i akuzuari”, thuhet në vendim.
Ndërkaq, lidhur me pretendimet e mbrojtësve se aktakuza nuk është përpiluar në pajtim me ligjin dhe se provat nuk janë nxjerr në pajtim me ligjin, sipas Apelit janë të pa bazuara.
“Pretendimet e mbrojtëseve se aktakuza nuk është përpiluar ne pajtim me ligjin, gjithashtu provat nuk janë nxjerre në pajtim me ligin prandaj ne rastin konkret nuk ka prova të mjaftueshme për të mbështetur dyshimin e bazuar mire se te akuzuarit i kanë kryer veprat penale për te cilat janë akuzuar, këto pretendime tani për tani janë te pa bazuara ngase ne këtë faze të procedurës vlerësohen provat vetëm sa i përket ekzistimit të dyshimit te bazuar mire”, thuhet në vendim.
Sipas aktakuzës së 19 nëntorit 2021, të pandehurit Sami Nika, Ismet Osmani dhe Ilir Bojku, në periudhën e fund vitit 2013 deri në shtator 2015, duke shfrytëzuar gjendjen e rëndë financiare të të dëmtuarit Faton Dalladaku për shkak të borxhit të marrë në qershor 2012, në shumë 350 mijë euro (nga të cilat 100 mijë euro transfer dhe 250 mijë euro në dorë), me çka i pandehuri Nika dhe i dëmtuari lidhin një kontratë mbi shitblerjen e paluajtshmërisë-shtëpisë, lokacioni qytezja Pejton-Prishtinë.
Në aktakuzë thuhet se i pandehuri Nika e evidenton në kadastër si pronë të tij, duke e shfrytëzuar gjendjen e rëndë financiare të Dalladakut, me rastin e dhënies së parave e ngarkon duke kontraktuar një shumë dukshëm jopropocionale të pasurisë në këmbim të shërbimit për personin tjetër, ashtu që me kamatë 7% e cila gjatë dy muajve në vijim i pandehuri Nika nga i dëmtuari Dalladaku merr kamatën në shumë prej 50 mijë euro.
Tutje, thuhet se të pandehurit Nika, Osmani dhe Bojku shtojnë presionin ndaj të dëmtuarit Dalladaku dhe me këtë rast këta në bashkëpunim duke kontraktuar një shumë dukshëm jopropocionale të pasurisë në këmbim të shërbimit për personin tjetër, ia japin Sahit Paraqarizit shumën prej 250 mijë euro, sepse toka prej 3 hekatarësh në magjistralen Prishtinë-Ferizaj 8 km, nga Prishtina, e cila kishte vlerën prej 600 mijë euro ishte e Paqarizit, ashtu që ai e bëri bartjen e pronësisë të kësaj toke.
Ndërsa, thuhet se për të njëjtën shumë pra 600 mijë euro (250 mijë euro plus 350 mijë euro) e ngarkojnë të dëmtuarin Dalladaku si borxh i ri, por gjithnjë në bashkëpunim edhe më tej të pandehurit e mbajnë në posedim shtëpinë e Dalladakut sipas kontratës me të akuzuarin Nika.
Me këtë, akuzohen se kanë kryer veprën penale “Fajde”.
Në dispozitivin e dytë të aktakuzës thuhet se të akuzuarit Nika, Osmani dhe Bojku, pasi në periudhën e fillim vitit 2014, i dëmtuari Dalladaku dështon në kthimin e shumës fillestare 350 mijë euro, i pandehuri Nika në bashkëkryerje me Osmanin e Bojkun, përdorin kanosjen serioze për të detyruar të dëmtuarin të kryejë veprim në dëm të pasurisë së tij.
Tutje, thuhet se kanë shkuar fillimisht në lagjen “Pejton”, ku është prona e cila ishte objekt i shitblerjes mes Nikës e Dalladakut, dhe kanë hyrë në shtëpi, me këtë rast, me veprime kërcënuese dhe me tone të ashpra kanë komunikuar me dëshmitarin Muharrem Hajdaraj dhe Gazmend Qelaj, punëtorë në firmën “Design Factory” që kishte zyrat aty.
Në aktakuzë thuhet se Osmani kontrolloi në zyrë duke hapur derën e zyrës së Dalladakut, por i njëjti i frikësuar për jetë ndal dritën dhe fshehet në tualet, pastaj të pandehurit tentojnë që me forcë të marrim çelësin e shtëpisë nga Hajdaraj, i cili edhe pse pati kërcënime në adresë të vet dhe të Dalladakut, fillimisht refuzoi t’ua japë, por pas këmbëngulësisë dhe ashpërsisë së sjelljes së tyre, detyrohet t’ua japë.
Tutje, thuhet se pas disa muajsh të tre të pandehurit e detyrojnë të dëmtarin Dalladaku t’ua japë një pronë në sipërfaqe 3 hektarësh në lokacionin afër QMI, vlera e së cilës është rreth 900 mijë euro, por për borxhin e arritur i llogaritet vetëm 700 mijë euro, e me këtë rast Nika nuk ia kthen shtëpinë Dalladakut, por vazhdon që ta mbajë edhe më tutje në emrin e tij, ashtu që në vitin 2017, sipas një marrëveshje, të njëjtën ia shet Adil Thaqit në shumë prej 260 mijë euro.
Për këtë, akuzohen se kanë kryer veprën penale “Detyrimi”.
Tutje, i pandehuri Mentor Maqani, në shtator të vitit 2015, thuhet se kontrakton një shumë dukshëm jopropocionale të pasurisë duke shfrytëzuar gjendjen e rëndë financiare në këmbim të shërbimit, duke hyrë në marrëveshje verbale me të dëmtuarin Dalladaku që të blejë pronën 5 hektarësh afër QMI-së, në të cilën i pandehuri Dalladaku kishte një leje ndërtimi për spital, e që me kapital të tij veçse kishte ndërtuar 1 plus 3 kate me investim rreth 1 milion euro duke i paguar 700 mijë euro për këtë pronë në emër të blerjes së aksioneve për spitalin “Intermed”.
Tutje, thuhet se marrëveshja ishte që i akuzuari Maqani të blinte borxhin prej 450 mijë euro nga të pandehurit Nika, Osmani dhe Bujku të paraqitur në dispozitivin II duke e liruar nga ky borxh të dëmtuarin Dalladaku, kurse mbetjen prej 250 mijë euro t’ia paguante Dalladakut dhe me datën 5 shtator 2015, i pandehuri Maqani ia transferoi shumën 100 mijë euro Dalladakut dhe ia dha dy vetura në vlerë prej 150 mijë euro.
Me këtë, akuzohet se ka kryer veprën penale “Fajde”.
Dispozitivi i katërt i aktakuzës thotë se i pandehuri Maqani në muajin mars 2016, njëanshëm ndërpreu marrëveshjen verbale të cekur më lartë dhe ia ka marrë të dy veturat të dëmtuarit Dalladaku, ia ka llogaritur 80 mijë euro shfrytëzim të veturave dhe punën e kompanisë “Albioni” dhe duke përdorur kanosjen serioze kërkoi mbetjen prej 582 mijë euro prej të dëmtuarin Dalladaku.
Këtë thuhet se e ka bërë ashtu që e ka detyruar të njëjtin të kryejë veprim në dëm të pasurisë së tij, të pranojë imponimin, se ka obligim ndaj Maqanit dhe i dëmtuari Dalladaku bie në kontakt me Adil Thaqin që të jetë ndërmjetësues tek Maqani për shtyrje të afatit të borxhit.
Fillimisht thuhet se me Thaqin arrihet marrëveshje verbale që borxhi i imponuar 582 mijë euro të shtyhet deri në natën e fundit të vitit 2017 dhe po ashtu me datë 30 maj 2017 bëhet një marrëveshje lidhur me shtëpinë në Pejton ku Thaqi ia pagoi Nikës 260 mijë euro me kusht që nëse Dalladaku nuk arrin të paguajë këtë borxh, Dalladaku merret vesh me Nikën dhe Thaqin që shtëpia në Pejton t’i shitet Thaqit.
Me këtë, Maqani akuzohet se ka kryer veprën penale “Detyrimi”.
Ndërkaq, në dispozitivin e fundit të aktakuzës, thuhet se në janar të vitit 2018, i pandehuri Thaqi, i cili ishte si ndërmjetësues, me anë të paraqitjes së rreme të fakteve, me qëllim të përfitimit të kundërligjshëm të dobisë pasurore për veten e mashtron të dëmtuarin Dalladaku se kinse ai është pronar i ligjshëm i shtëpisë në Pejton edhe pse nga transaksionet financiare shihet se nuk kishte të holla 260 mijë euro për pagesën e kryer për Sami Nikën.
Me këtë, ai akuzohet se ka kryer veprën penale “Mashtrimi”.
Prokuroria ka propozuar që të konfiskohen pasuritë e luajtshme që janë objekt i urdhrit nga neni 273 dhe urdhrit për ndalim afatgjatë nga neni 266 të KPP-së të lëshuar nga gjyqtari i procedurës paraprake, të cilat kanë rrjedhë si rezultat i veprave penale dhe kjo pronë t’i kthehet pronarit tani të ligjshëm, të dëmtuarit Dalladaku si në vijim: parcela me adresë rruga “Perandori Justinian” në Prishtinë, me sipërfaqe 446 metra katror. /BetimipërDrejtësi
Shënim: Personat e përmendur në këtë artikull konsiderohen të pafajshëm, përveç nëse nga gjykata vërtetohet se janë fajtorë me vendim të formës së prerë.
